 | ||
| หนังสือเรื่อง Detective Tabito Higurashi's findings things. ทาบิโตะ นักสืบเนตรสัมผัส เล่ม1 |
เขียนโดย : ยามากุจิ โคซาบุโร Yamaguchi Kozaburou
ภาพโดย : เอ็นราคุ
แปลโดย : บดินทร์ พรวิลาวัณย์
.......
ภาพโดย : เอ็นราคุ
แปลโดย : บดินทร์ พรวิลาวัณย์
.......
ปกหนังสือดูน่าสนใจนะ ข้าคิด
เป็นสิ่งแรกหลังจากที่ได้เห็นแล้วเกิดความสนใจตามมา จึงลองศึกษาผ่านเนื้อหาตัวอักษรสำหรับตัวอย่างย่อ และเมื่อพิจารณาหลังจากอ่านจบจึงคิดว่าน่าจะลองไปดูของจริงและเปิดอ่านดูพลางๆเกี่ยวกับภาษาที่ใช้ เนื้อหา และการแปลว่าเป็นอย่างไรผ่านสายตาของตน คิดเช่นนั้นแล้วข้าก็เตรียมตัวออกเดินทางสู่ร้านหนังสือประจำของตน (ประจำ)เพราะข้ามักจะใช้เวลาอยู่ที่นี่(หากมีเวลาให้ใช้) หลังจากทำภารกิจเกี่ยวกับสุขภาพของตนเรียบร้อย ข้าก็มุ่งหน้าไปร้านหนังสือทันที และทันทีที่เข้าร้าน หา มอง ดู เมื่อเจอ และได้หยิบ จับ สัมผัส และเปิด ดู อ่าน และคิด... จากนั้นข้าก็ได้ตัดสินใจเลือกหนังสือเล่มนี้มาเป็นสมาชิกใหม่ในคลังหนังสือจำพวกตัวอักษรสำหรับการอ่านของข้า
เนื้อหา: เป็นเรื่องราวของ ฮิงุราชิ ทาบิโตะ ชายหนุ่มผู้ไม่มีประสาทสัมผัสอย่างอื่นเลยนอกจากการมองเห็น แน่นอนว่าไม่มีทั้งการได้ยิน ดมกลิ่น รับรส และสัมผัส แต่กระนั้นเขาก็ยังสามารถใช้ชีวิตอยู่เป็นปกติท่ามกลางผู้คนทั่วไป ทั้งนี้ก็เพราะการมองเห็นของทาบิโตะนั้นแตกต่างและมีความพิเศษอยู่ในดวงตาคู่นั้นของเขา คือ เขาสามารถมองเห็นทุกสิ่งที่เรียกว่าประสาทสัมผัสของคนทั่วไป แต่เห็นได้ในรูปแบบของภาพทดแทนสิ่งต่างๆผ่านดวงตาของเขา กลิ่น ความรู้สึก ความเจ็บปวด เสียง สิ่งเหล่านี้จะฉายเป็นภาพแตกต่างกันออกไปผ่านการมองเห็น เช่นหากเขาโดนหยิกที่ผิวหนังเขาจะไม่รู้สึกเจ็บ แต่เขาจะเห็นระดับความเจ็บปวดที่ได้รับผ่านการมองเห็น อาจเป็นสีที่ลอยอยู่ในอากาศ หรือภาพบางอย่างที่ทาบิโตะเองเข้าใจคนเดียว เขาเรียนรู้เรื่องนี้และปรับใช้ให้ตนอยู่กับมันได้และนั่นเองที่ทำให้เขามีความสามารถในแบบที่คนอื่นไม่มี ทำให้เขามีพรสวรรค์ และทำให้เขากลายมาเป็นนักสืบ.. แน่นอนว่าเขาทำมันได้ดีทีเดียว.
จากตอนแรกเนื้อหาอย่างย่อคล้ายจะบอกว่าหนังสือเรื่องนี้อาจเป็นแนวสืบสวนสอบสวน หรือนักสืบวิญญาณเพราะมีการบอกถึงดวงตาที่พิเศษของทาบิโตะ อาจทำให้คล้ายกับหนังสือเรื่องยาคุโมะหรือ คาชิวากิที่ข้าเคยอ่าน แต่เมื่อได้ตรวจเนื้อหาอักษรดูกับตาของตนจึงเข้าใจว่ามันไม่ใช่ ทาบิโตะนั้นเป็นนักสืบตามหาของที่หายไป ตามหาสิ่งของต่างๆ แม้กระทั่งคนที่หายไปผ่านดวงตาที่พิเศษของเขา และหากสงสัยว่าดวงตาของเขามันใช้ทำงานในด้านนักสืบอย่างไรก็คงต้องไปหาหนังสือมาอ่านกันเอาเองแล้วล่ะนะ.
สำหรับข้านั้นถือว่าคุ้มค่าที่ได้ทาบิโตะมาอ่านนะ แม้ไม่ใช่เรื่องที่ดีเลิศหรือเข้มข้นจนคิ้วขมวด แต่มันเป็นเรื่องราวที่ราบเรียบและมีความสวยงามผ่านความคิดเล็กๆน้อยๆของตัวละคร บางคำพูดเป็นข้อคิดที่ดีได้และสบายใจที่จะอ่าน ผู้เขียนใช้ข้อคิดมาเป็นภาษาพูดง่ายๆที่ทำให้อ่านแล้วจำได้ดี. และตลอดทั้งเรื่องจะได้เห็นทาบิโตะในด้านที่อ่อนโยน ใจดีและมีน้ำใจ เห็นใจผู้อื่นจนตนเองต้องลำบากอยู่ตลอด กับแววตาที่ดูเหงาและฉายแววเศร้าแต่ก็มักจะยิ้มเป็นกำลังใจว่า "ไม่เป็นอะไรนะ" อยู่เสมอ แต่เมื่ออ่านมาถึงตอนจบของหนังสือ แบบที่เรียกได้ว่าจะจบจริงๆนั่นแหละ ถึงจะได้เห็นว่าทาบิโตะนั้นก็มีด้านมืดที่แฝงอยู่ในจิตใจของเขา และแน่นอนอดีตที่เป็นความลับรวมถึงความเป็นมาของทาบิโตะก่อนจะมาเป็นทาบิโตะทุกวันนี้ และการไม่แยแสเล็กๆน้อยๆต่อผู้คนที่อยู่ระหว่างทางเป้าหมายของเขา ทำให้ทาบิโตะไม่ได้เป็นผู้ชายที่มีด้านเดียวให้รู้สึกหากแต่มีมากกว่าหนึ่งด้านไว้ให้ผู้อ่านคิดตามแต่มุมมองนั่นเอง. แล้วก็ทาบิโตะน่ะ เขามีเป้าหมายบางอย่างนะ ซึ่งข้านั้นคิดว่าน่าจะติดตามอ่านทาบิโตะทุกเล่ม.. อ้อนี่น่ะเป็นเพียงเล่ม1 นะ
 |
| ปกสีขาวด้านนอกสามารถเปิด-ถอด-ออกได้นะ ก็จะพบเล่มจริงปกสีฟ้าอ่านเรียบๆด้านในแบบนี้ล่ะ |
................
Quotes from Tabito
(note: these are all words from Detective Tabito Higurashi's findings things )
(เนื้อหา-อักษรทั้งหมดจากหนังสือ ทาบิโตะ นักสิบเนตรสัมผัส)
.
"รอบตัวคุณฮาชิดะมีบรรยากาศที่อบอุ่นมาก ผมมองเห็นครับ" ทาบิโตะพูด
"ไอ้หนุ่มคนนี้ พูดจาประหลาดดีแท้"
.
"แต่ชีวิตผมก็สนุกสนานดีอยู่นะครับ ลูกสาวผมก็เป็นเด็กที่อ่อนโยน แกช่วยผลักดันให้ผมออกไปนอกบ้าน บอกว่าไปเถอะ ไม่ต้องห่วงหนู ความรักมันไม่ได้มีแต่การเกรงใจกันหรอกครับ"
.
เจ้าหนุ่มคนนี้ไม่ธรรมดา คำพูดของเขาเหมือนจะอวดดี ถึงกระนั้นมันก็ดูน่าเชื่อถือ นี่เขาผ่านชีวิตแบบไหนมากันนะ ถึงได้เข้าใจโลกตั้งแต่อายุขนาดนี้
.
"การฟังเสียง ดมกลิ่น ลิ้มรส สัมผัสบนผิวหนัง ประสาทสัมผัสทั้งห้าของผมบกพร่องไปสี่อย่าง และเพื่อชดเชยทั้งสี่อย่างที่ว่า ดวงตาของผมก็เลยเปลี่ยนสิ่งที่มองไม่เห็นได้ด้วยตา ให้เป็นภาพที่ผมสามารถมองเห็นได้ครับ"
.
 |
| เปิดมาหน้าแรก |
อดีตอันแสนหวานนั้นจะเป็นกำลังใจให้เรา ส่วนอดีตที่โศกเศร้าก็ช่วยให้เราสำนึกได้ อดีตช่วยมอบพลังให้เรามีชีวิตอยู่ต่อในวันถัดไป และฉันคิดว่าการ 'แบกอดีตติดตัวไป' ก็หมายถึงอย่างนั้นแหละ
.
ไม่ว่าจะเป็นความทรงจำไหนก็ห้ามหล่นหาย ฉันใช้ชีวิตโดยที่คิดแบบนั้นมาโดยตลอด และฉันว่าฉันก็คงจะคิดแบบนั้นตลอดไป
.
"ขอพูดตรงๆนะ ต่อให้เธอเป็นคุณหมออัจฉริยะได้ ฉันก็จะไม่ไปให้เธอรักษาหรอก ฉันไม่อยากให้คนที่ไม่เข้าใจความรู้สึกของคนมารักษาโรคให้"
.
"ทำไมเธอถึงได้อยากเป็นหมอเหรอ เพื่อโลก? เพื่อผู้คน? ไม่ใช่ใช่มั้ย เธออยากเป็นหมอเพื่อตัวเธอเองต่างหาก เธอไม่มองคน แต่มองตำราแล้วท่อง ไม่มองคนไข้ มองแต่ประวัติแล้วรักษา หมอที่สรุปเองเออเองอยู่คนเดียวไม่เหมาะจะรักษาคนไข้หรอก"
.
 |
| หน้าต่อมา ในภาพ ผู้หญิงในชุดวอร์มคืออาจารย์ โยโกะ ผู้ชายด้านขวาคือ ยุคิจิ ส่วนเด็กหญิงข้างๆยุคิจิคือ เทจัง ลูกสาวบุญธรรมของทาบิโตะนั่นเอง |
"เรียนจากฉันจะไปได้อะไร ไปเรียนรู้จากธรรมชาตินู่น อย่าถามว่าเรียนอะไร เธอจงคิดตั้งแต่ตรงนั้น สิ่งที่ตาเห็นทั้งหมดนั่นล่ะคือตำรา มองแล้วเห็นอะไรก็ต่างกันไปตามแต่ละคน เธอจงบ่มเพาะมุมมองในแบบของตนเอง"
.
เห็นทาบิโตะยิ้มอ่อนโยนเหมือนทุกทีแล้วความกังวลในใจโยโกะก็จางหาย
.
เธอรู้สึกร่าเริงอย่างบอกไม่ถูก ดูยังไงทาบิโตะก็คงไม่มีเบื้องหลัง แล้วที่เขาทำให้แบบแทบจะฟรีนั้น จะว่าไปก็ดูสมกับที่เป็นเขาดี ไปยุ่งกับทาบิโตะทีไร รู้สึกว่าจิตใจจะอ่อนโยนขึ้นทุกที เขาช่างเป็นคนที่แปลกจริง
.
ใครบางคนโผล่หน้ามาให้เห็นตรงปากหลุม เป็นทาบิโตะที่ดูอ่อนล้ายิ่งกว่าโยโกะ เขากำลังก้มหน้ามองลงไปยังที่ก้นหลุม "ค่อยยังชั่วที่ปลอดภัย" ทาบิโตะพูด
.
"ผมมองเห็นอยู่จากไกลๆครับ มองเห็นเสียงร้องเพลงของอาจารย์โยโกะ เห็นแล้วก็นึกถึงคืนวันเก่าๆ ช่วยร้องให้ผมฟังอีกสักครั้งได้มั้ยครับ"
.
ป่านนี้เขาจะทำอะไรอยู่นะ คืนนี้ทำกับข้าวไปให้เขาเพื่อขอบคุณเรื่องเมื่อวานดีมั้ยนะ
.
บรรยากาศตรึงเครียด มาสึโกะจ้องตาทาบิโตะราวกับจะหาความจริง ทำไมเขาถึงอยากได้ข้อมูลเกี่ยวกับองค์กรอาชญากรรมกันนะ เขาจะรู้ไปเพื่ออะไร สิ่งที่อยู่ลึกเข้าไปในดวงตาคู่นั้นของทาบิโตะ คือคุณธรรมหรือความมืดดำกันแน่
.
ที่ผ่านมาเธอเจอคำขอแบบนี้มาตลอดว่า ขอข้อมูลมากกว่าค่าแรง นั่นทำให้เธอรู้สึกสนใจขึ้นมาเล็กน้อยว่าฮิงุราชิ ทาบิโตะ กำลังไล่ตามอะไรอยู่กันแน่
.
..................................................................................................................
หากชื่นชอบที่จะลองอ่านอะไรที่ดูจะคล้ายๆจะแนวนี้แน่ๆแต่กลับให้ความรู้สึกแตกต่างออกไปเพราะตัวละครปฏิบัติไม่เหมือนกับสิ่งที่คิดอะไรแบบนี้ ก็ลองหยิบหนังสือเล่มนี้มาเปิดๆดูก่อนเวลาเข้าร้านหนังสือ แต่ต้องขอย้ำอีกครั้งว่าเรื่องนี้ราบเรียบ จะไม่มีความตื่นเต้นชนิดที่ขมวดคิ้วหรือสนุกเข้มข้นจนวางไม่ลง สำหรับบางคนอาจจืดชืดเลยก็ได้ ดังนั้นขึ้นอยู่กับมุมมองของแต่ละคนนะ และข้าเชื่อว่าน่าจะมีเล่ม2 3 และ 4 ออกมาเรื่อยๆนะ ลองติดตามดูกัน ส่วนข้านั้นไม่ได้จริงจังแต่ชอบศึกษาติดตามมากกว่าน่ะ ผู้ที่รักการอ่านจะเข้าใจเลยล่ะว่าคืออะไร...
ด้วยอักษรที่รัก
-salinsiree
................................................................
.
.
...........................................................................................................
🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃
©salinsiree
