ช่วงนี้ข้าได้ค้นพบหลายสิ่งที่จับต้องไม่ได้แต่รู้สึกถึงมันได้ จนกระทั่งใครบางคนเดินสวนทางมา หยุด และก้มลงหยิบสิ่งต่างๆเหล่านั้นขึ้นมาต่อหน้าข้า
-salinsiree
.
ข้าอาศัยอยู่ในป่าใหญ่ ในบ้านหลังเล็กๆที่มีห้องหนังสือใหญ่กว่าทุกห้องในบ้าน รวมทั้งห้องครัวที่สวยกว่าทุกห้องในบ้าน
-salinsiree
.
เมื่อไม่นานข้าได้ค้นพบความทรมานที่ซาตานเป็นผู้ยื่นให้ และข้ายอมรับมัน พร้อมกับโอบกอดมันไว้
จนมั่นใจว่าความทรมานนี้จะไม่พรากจากไปไหน..
-salinsiree
.
ก็เพราะว่าข้าไม่มีที่ไปจึงได้มาอยู่ที่นี่ อย่าเคืองใจเพียงเพราะข้าเอ่ยว่าที่นี่ไม่ดีต่อกายข้า ข้าพูดเพราะข้าชอบพูดในสิ่งที่จริง แม้ว่าทุกอย่างจะกลายเป็นคำโกหกเมื่อมันเดินทางสู่หูทั้งสองของเจ้า
แต่ไม่ใช่ใจของเจ้าเลยที่ รับฟัง
-salinsiree
.
.
ครั้งหนึ่งเจ้าเคยเป็นที่รู้จักด้วยความสามารถและถิ่นที่มาช่างแตกต่าง เจ้าโดดเด่นจนเมื่อวันที่ได้รับบาดเจ็บและถูกทำลายให้หายไปจากโลกนี้.. ข้าไม่เคยได้ยินและเห็นอะไรเกี่ยวกับเจ้าอีก
บ้างว่าเจ้าตายสลายกลายเป็นฝุ่น บ้างว่าเจ้าเจ็บป่วยจนไม่อาจแม้ใช้ชีวิตให้ปกติ
บ้างว่าเจ้าเสียสติที่ดีไป จนเวลาผ่าน ดูคล้ายนานแสนนาน...
วันนี้ ข้าได้เห็นเจ้าอีกครั้ง ยืนอยู่บนที่สูง และมองลงมา... ข้ามั่นใจว่าใช่เจ้า
-Hs'
.
ข้าชื่นชอบที่จะอ่าน หลงไหลที่จะเขียน และข้าได้ฝันถึงการอ่านที่สงบและการเขียนที่ราบเรียบ
ในบั้นปลายชีวิตของข้า ข้าฝันว่าจะได้เห็นหญิงชราที่สะท้อนกลับมาเมื่อยามข้ามองดูกระจก แม้แท้จริงอาจไม่ใช่ดั่งที่ฝัน แต่ข้าสามารถที่จะฝันเพราะตัวข้าเองได้อนุญาตแล้ว
-salinsiree
.
ไกล้ถึงวันที่ข้าต้องออกเดินทาง
เพื่อเยี่ยมเยียนสหายเก่าแก่ที่แสนดี
เขาเป็นเจ้าชายที่ไม่นิทราเพราะเขาไม่ได้หลับตลอดเวลา
และมักจะหัวเราะเสมอเมื่อไกล้ถึงเวลาที่ข้าจะไปหา
และเล่าเรื่องราวมากมายให้ฟัง
-salinsiree
.
"ไม่มีใครแบกรับภาระของสองโลกสองเวลาในหนึ่งชีวิตได้ยาวนาน"
ข้าได้ยินคำกล่าวนี้และมองดูเจ้าที่ไปมาระหว่างสองโลกสองเวลาด้วยร่างกายที่อ่อนแอและสติที่เจ็บป่วยตลอดเวลา
คำถามในใจคือ เจ้าเคยคิดเกี่ยวกับเวลาของตนเองบ้างหรือไม่
-L
.
เชื่อเถอะว่า ในโลกใบนี้และโลกใบนั้น ไม่มีใครอีกแล้วที่จะเป็น "ผู้ที่มีความคิดมากได้เท่ากับที่ข้านั้นคิดมาก" และ ไม่มีอีกแล้วเวลาที่เหลือ ข้าคิดว่าข้าใช้มันเกินแล้ว หากแต่นี่เป็นการ ยื้อ ระดับสุดยอดของคนอย่างข้าที่ไม่มีใครอีกแล้วทั้งในโลกใบนี้และโลกใบนั้นจะทำได้เท่ากับที่ข้าได้ทำ เชื่อเถอะ
-salinsiree
.
ว่าด้วยความจำเป็นที่ผู้อืนไม่เข้าใจ
มันไม่สำคัญเท่ากับว่าความเข้าใจนี้เป็นเรื่องของใคร มันหาใช่ของผู้อื่นไม่
หากแต่เป็นเรื่องของเจ้า จึงไม่ผิดหากผู้อื่นไม่เข้าใจ
จงแบกมันไว้ให้รู้ว่าเจ้ากำลังแบกรับอะไร
เมื่อรู้-นั่นคือเจ้ารู้หน้าที่ของตน จงอยู่อย่างหนักแน่น
และร้องไห้อย่าให้ใครได้ยิน
-s's
.
ข้าคลี่กระดาษ และใช้ปลายนิ้วรีดให้เรียบ ก่อนจะเขียนอะไรบางอย่างลงบนกระดาษ มันจะเป็นจดหมายตอบกลับผู้ที่ข้าเคารพว่า ข้าได้ทำแล้ว และทำสำเร็จแล้ว ตอนนี้ข้าได้เดินทางกลับมายังที่ของตนและพกพาความเจ็บป่วยที่มากขึ้นมาด้วย ข้าหวังว่าท่านจะอวยพรให้ข้าดีขึ้นในเร็ววัน
-salinsiree
.
เขาบอกว่าข้าชอบโวยวายและมักจะคุยไม่รู้เรื่อง และมันก็ใช่ที่ข้ามักจะโวยวายยามที่เขาทำให้ข้าร้องไห้ ยามที่เขาทำให้ข้าเสียใจ ยามที่เขาเข้าใจข้าในแบบที่ผิดแปลก ข้าจึงโวยวายทั้งน้ำตาเสมอ
ให้เหมือนกับเด็กที่งี่เง่า ให้เหมือนกับสิ่งที่น่าเบื่อหน่ายสำหรับเขา
แม้ว่าเขาจะเป็นหนึ่งในสิ่งที่เรียกว่าพี่น้อง เพราะความไม่แท้ทางสายเลือดที่ทำให้เราต้องทำสงครามเย็นกันบ่อยครั้งมากกว่าพูดคุยกันเหมือนพี่น้อง
-salinsiree
.
ข้าได้ยินข่าวคราวเกี่ยวกับเขา อดีตซาตานที่ข้าเคยมองเห็นหัวใจ ซานตานที่เคยครอบครองกายและจิตวิญญาณของข้า และยังเป็นซาตานที่ข้าได้เคยครอบครองเช่นกัน พร้อมทั้งควักหัวใจของเขาออกมาดูเล่นอยู่บ่อยครั้ง เขาถามเกี่ยวกับชีวิตที่บัดซบของข้าจากผู้อื่นเมื่อยามที่เขาท่องมาในโลกที่ไกล้กันกับโลกของข้า และเอ่ยว่า ข้านั้นไม่สมควรที่จะอยู่ ข้านั้นสมควรหายไป
สมควรที่จะตายตั้งแต่วันที่เดินออกมาจากชีวิตเขา
-salinsiree
.
ข้าพึ่งได้หนังสือมาเพิ่มในบ้านของข้าสองเล่ม the long valley และ detective tabito higurashi's finding things และข้ากำลังอ่าน thelongvalley
-salinsiree
.
เจ้าเป็นเด็กฝึกหัดที่ข้าไม่เคยมีความต้องการใช้คำว่าลูกศิษย์ เจ้าเป็นเด็กที่ล้าหลังผู้อื่นในทุกๆด้านที่นี่ แม้จะถูกส่งมาเป็นกรณีพิเศษว่าเจ้านั้นเจ็บป่วย หากแต่ต้องการมาฝึกฝนเพื่อเพิ่มทักษะและความแข็งแรง พวกเขากล่าวว่าเจ้าเคยเก่งกาจและมีคำพูดเป็นเลิศมาก่อนหน้าที่จะเจ็บป่วย แต่ข้าได้เห็นว่าเจ้านั้นไม่ยอมพูดอีกทั้งเมื่อพูด ก็เป็นเพียงคำพูดที่น้อยนิดและประหม่าอย่างชัดเจน แต่เมื่อนานวันหลายสิ่งที่ได้เห็นจากเจ้า แต่ไม่อาจได้เห็นจากผู้อื่นจึงได้ปรากฎ และข้าเข้าใจ
-salinsiree
.
แต่ก็ยังไม่ชอบหน้าเจ้าแม้วันที่เจ้าบอกลา และกลับไป
-hinata ss
.
และมาจนถึงวันนี้
ข้าเป็นเพียงคนเดียวในบรรดาสิ่งมีชีวิตในชั้นเรียนรุ่นนั้น ที่ยังมีชีวิตอยู่ แม้จะดูร่อแร่
แต่ข้าก็ยังเป็นคนเดียวที่อยู่รอด (หัวเราะ)
-salinsiree
.
แต่บางที อาจเพราะอายุขัยข้าอาจมีมากกว่าพวกเขาเหล่านั้นอยู่หน่อยนึงก็ได้นะอาจารย์
-salinsiree
....
.........................................................................................................
salinsiree quotes .1
salinsiree quotes .2
salinsiree quotes .3
salinsiree quotes .4
salinsiree quotes .5
salinsiree quotes .6
salinsiree quotes .7
salinsiree quotes .8
salinsiree quotes .9
...............................................................................................................................
🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃
©salinsiree
