เขาอยู่สุดสายตาจากข้า เป็นเวลานานที่ไม่อาจมองเห็น
แต่ข้าอยู่ในสายตาเขาตลอดเวลา เป็นเวลานานที่ถูกเฝ้ามอง
-salinsiree
.
ข้ายืนอยู่บนที่สูงเพียงเพื่อมองท้องฟ้าให้ชัดเจนมากขึ้น และมองลงเบื้องล่างให้กว้างออกไป
-salinsiree
.
ข้าเขียนหนังสือเกี่ยวกับดอกไม้ที่ไม่อาจผลิบาน มีตอนจบที่ไม่แน่นอน บ้างว่าในท้ายที่สุดดอกไม้จะตายลงเพียงเพราะผู้คนไขว่คว้าเพื่อสัมผัส บ้างว่าจบลงด้วยดี มีสักคนที่มีค่าดูแลดอกไม้ และมันผลิบานให้สักคนที่ดูแลได้ชมเพื่อรักมัน
-salinsiree
มีน้ำตาไหลมามากเกินไปเมื่อเขายังอยู่ รู้ว่าเขารัก แต่ทางที่มีของเราไม่ใช่ที่ที่เราจะอยู่ได้ ในเมื่อเขาเป็นซาตานที่บินได้ ข้าก็ไม่อาจทำใจเพียงเพื่อขอให้ได้มีเขาอยู่ด้วยกัน
-salinsiree
.
ข้าเคยบินได้เพราะปีกของเขา แต่เมื่อเขาจากไป
ข้าก็แค่กลับมาเดินเล่นช้าๆ ตามแต่กำลังกายจะมี และใจที่ต้องการ
-salinsiree
.
หลายคนบอกว่าข้านั้นคือความมืดมิดและชอบสีดำ อาศัยอยู่กับมันเสมอ-ตลอด
แต่ใครจะรู้ว่าข้านั้นชอบแสงอ่อนๆของสีสันต่างๆที่สวยงาม และความสว่างที่ข้าต้องการในทุกๆวันเพื่อการมองเห็นยามที่ต้องเปิดหนังสือที่รัก เพื่ออ่าน
-salinsiree
.
หลายคนบอกว่าข้านั้นคือความมืดมิดและชอบสีดำ อาศัยอยู่กับมันเสมอ-ตลอด
แต่ใครจะรู้ว่าข้านั้นชอบแสงอ่อนๆของสีสันต่างๆที่สวยงาม และความสว่างที่ข้าต้องการในทุกๆวันเพื่อการมองเห็นยามที่ต้องเปิดหนังสือที่รัก เพื่ออ่าน
-salinsiree
.
ข้ามักทำสิ่งดีๆหล่นหายระหว่างทางที่ข้าออกเดิน บางคนทุ่มเทให้ได้สิ่งใหม่มาทดแทนระหว่างทาง แต่ข้าขอย้อนกลับไปเพื่อตามหาสิ่งที่หล่นหายคืนมา แม้มันอาจทำให้เวลาของข้าต้องหยุดเดินต่อ เพราะต้องถอยหลังกลับไป
-salinsiree
.
ถ้าเจ้าเป็นเพื่อนแท้ของข้า จะต้องไม่หวงข้ากินอย่างที่เจ้าทำ หยุดอยู่เฉยๆและแบ่งขนมนั่นมาซะดีๆ
-salinsiree
.
ข้าแบ่งให้เจ้าได้เสมอ หากข้าได้มันตามที่เหมาะสมแล้ว
-Ken'z
.
ข้าไม่อาจลืมวันสุดท้ายที่เฝ้ามองผู้เป็นมารดาของข้าหมดลมหายใจ แม้จะผ่านมาหนึ่งปี แต่ที่ตรงนี้ของใจข้าเหมือนพึ่งผ่านมาไม่กี่วินาที
-salinsiree
.
ข้าเฝ้ามองหนังสือมากมายที่อยากได้ ตัวอักษรเหล่านั้นทำข้าหวั่นไหว แต่เหรียญในกระเป๋าทำใจข้าไหวหวั่น เพราะต้องย้ำเตือนว่ายังไม่อาจได้มันมาวันนี้ และวันนี้ยังไม่อาจได้อ่านมัน
-salinsiree
.
เส้นทางของข้าถูกกำหนดมาแล้ว หลายคนที่มีชื่อเสียงสร้างคำที่โด่งดังว่าเราสามารถกำหนดชะตาของตนเอง แต่มันก็ไม่ใช่เสมอไป ไม่ใช่ในทุกเรื่อง เมื่อความตายไม่อาจยื้อหรือเลือกได้หากความเจ็บป่วยมาเยือนเพื่อขโมยวิญญาณไป
-salinsiree
.
วันนั้นข้าเห็นเด็กสาวคนหนึ่ง ผู้หวาดระแวงที่จะถืออาวุธซึ่งมีคมให้มั่นคง ไม่ให้ร่วง-หล่นจากมือ
แต่วันนี้เด็กสาวกลับมาหาข้าพร้อมกับอาวุธที่ทำขึ้นเองและเล่าเรื่องราวต่างๆมากมายให้ข้าได้ฟังว่า
"ความกลัวไม่ได้สอนให้ข้าเก่งขึ้น แต่สอนให้ข้าต้องเอาตัวรอด เมื่อข้าอยากที่จะหายใจต่อ ข้าจึงต้องจับมันให้มั่นคงพอ เพื่อให้มันพร้อมที่จะลุยไปกับข้า แน่นอนข้ายังคงหวาดระแวงอยู่นะ"
และเด็กสาวก็หัวเราะ
-koma sensei
.
ข้ากลับไปหาอาจารย์ของข้าอีกครั้งเมื่อถึงเวลาที่ข้ารู้ว่าสมควร ท่านยังคงมองข้าเป็นเด็กสาวที่ต้องฝึกฝนอย่างหนักเหมือนเคย แต่การพูดจานั้นเปลี่ยนไป ท่านบอกว่าข้าได้เติบโตขึ้นมากและแกร่งขึ้นท่ามกลางความอ่อนแอที่รายล้อม ข้าเล่าเรื่องต่างๆมากมายที่ผ่านมาให้ท่านได้ฟัง ท่านฟังพลางครุ่นคิดและมองดูข้า ท่านเอ่ยว่า "แม้เจ้าจะเจ็บป่วยและไม่อาจสู้ได้เก่งเหมือนศิษย์หลายคนของข้า แต่เจ้ามีความอดทนต่อชีวิต ต่อความทรมานของร่างกาย ต่อการบิดเบี้ยวของจิตวิญญาณได้ดีกว่าทุกคนที่ข้ารู้จัก จงดูแลสิ่งนั้นของเจ้า จงระแวงว่ามันอาจสลายเหมือนที่เจ้าชอบระแวงว่าอาวุธมีคมจะทำร้ายเจ้า" แล้วมือของท่านก็วางบนไหล่ของข้าอย่างเบามือ
-salinsiree
.
ข้าบอกอาจารย์ว่าจะพักที่นี่สักคืน จึงถามท่านว่า พอจะมีมันฝรั่งทอดให้ข้าบ้างไหม ข้ารู้สึกหิว
-salinsiree
.
มันจะมีเสมอเมื่อเจ้าอยู่ที่นี่
-koma sensei
.
................................................................................................................................
-salinsiree
.
ถ้าเจ้าเป็นเพื่อนแท้ของข้า จะต้องไม่หวงข้ากินอย่างที่เจ้าทำ หยุดอยู่เฉยๆและแบ่งขนมนั่นมาซะดีๆ
-salinsiree
.
ข้าแบ่งให้เจ้าได้เสมอ หากข้าได้มันตามที่เหมาะสมแล้ว
-Ken'z
.
ข้าไม่อาจลืมวันสุดท้ายที่เฝ้ามองผู้เป็นมารดาของข้าหมดลมหายใจ แม้จะผ่านมาหนึ่งปี แต่ที่ตรงนี้ของใจข้าเหมือนพึ่งผ่านมาไม่กี่วินาที
-salinsiree
.
ข้าเฝ้ามองหนังสือมากมายที่อยากได้ ตัวอักษรเหล่านั้นทำข้าหวั่นไหว แต่เหรียญในกระเป๋าทำใจข้าไหวหวั่น เพราะต้องย้ำเตือนว่ายังไม่อาจได้มันมาวันนี้ และวันนี้ยังไม่อาจได้อ่านมัน
-salinsiree
.
เส้นทางของข้าถูกกำหนดมาแล้ว หลายคนที่มีชื่อเสียงสร้างคำที่โด่งดังว่าเราสามารถกำหนดชะตาของตนเอง แต่มันก็ไม่ใช่เสมอไป ไม่ใช่ในทุกเรื่อง เมื่อความตายไม่อาจยื้อหรือเลือกได้หากความเจ็บป่วยมาเยือนเพื่อขโมยวิญญาณไป
-salinsiree
.
วันนั้นข้าเห็นเด็กสาวคนหนึ่ง ผู้หวาดระแวงที่จะถืออาวุธซึ่งมีคมให้มั่นคง ไม่ให้ร่วง-หล่นจากมือ
แต่วันนี้เด็กสาวกลับมาหาข้าพร้อมกับอาวุธที่ทำขึ้นเองและเล่าเรื่องราวต่างๆมากมายให้ข้าได้ฟังว่า
"ความกลัวไม่ได้สอนให้ข้าเก่งขึ้น แต่สอนให้ข้าต้องเอาตัวรอด เมื่อข้าอยากที่จะหายใจต่อ ข้าจึงต้องจับมันให้มั่นคงพอ เพื่อให้มันพร้อมที่จะลุยไปกับข้า แน่นอนข้ายังคงหวาดระแวงอยู่นะ"
และเด็กสาวก็หัวเราะ
-koma sensei
.
ข้ากลับไปหาอาจารย์ของข้าอีกครั้งเมื่อถึงเวลาที่ข้ารู้ว่าสมควร ท่านยังคงมองข้าเป็นเด็กสาวที่ต้องฝึกฝนอย่างหนักเหมือนเคย แต่การพูดจานั้นเปลี่ยนไป ท่านบอกว่าข้าได้เติบโตขึ้นมากและแกร่งขึ้นท่ามกลางความอ่อนแอที่รายล้อม ข้าเล่าเรื่องต่างๆมากมายที่ผ่านมาให้ท่านได้ฟัง ท่านฟังพลางครุ่นคิดและมองดูข้า ท่านเอ่ยว่า "แม้เจ้าจะเจ็บป่วยและไม่อาจสู้ได้เก่งเหมือนศิษย์หลายคนของข้า แต่เจ้ามีความอดทนต่อชีวิต ต่อความทรมานของร่างกาย ต่อการบิดเบี้ยวของจิตวิญญาณได้ดีกว่าทุกคนที่ข้ารู้จัก จงดูแลสิ่งนั้นของเจ้า จงระแวงว่ามันอาจสลายเหมือนที่เจ้าชอบระแวงว่าอาวุธมีคมจะทำร้ายเจ้า" แล้วมือของท่านก็วางบนไหล่ของข้าอย่างเบามือ
-salinsiree
.
ข้าบอกอาจารย์ว่าจะพักที่นี่สักคืน จึงถามท่านว่า พอจะมีมันฝรั่งทอดให้ข้าบ้างไหม ข้ารู้สึกหิว
-salinsiree
.
มันจะมีเสมอเมื่อเจ้าอยู่ที่นี่
-koma sensei
.
................................................................................................................................
...............................................................................................................................
©salinsiree
...