SaLinsiree: live alone -die alone

....................

คนที่ยังอยู่กลับไม่ยอมรัก ส่วนคนที่รักกลับตายจาก

ช่างอาภัพ เหน็บหนาว และเดียวดาย ไม่มีใครรัก หรือพยายามเข้าใจ
.....

วันวันรำพึงถึงแต่คนที่จากไป เรียกร้องเท่าไหร่ ไม่มีใครกลับมา
.....

ไซย์ผู้แสนเศร้า นั่งหงอยเหงา ระลึกถึงรักที่จากไป
จากไปพร้อมกับคนที่ตายจาก

ไม่มีใคร ผู้ใด ที่ยังหายใจนั้นจะรักเธอได้ลง
.....

เพราะ เธอคือโชคร้าย
คือภาระทางความรู้สึก คือหลายสิ่งหลายอย่าง

ที่ทุกคนจะหาเหตุผลเพื่อเกลียด
.....

ไซย์คิดเสมอ_ ว่าหากอยากสัมผัสรักอีกครั้ง อยากถูกรักอีกครั้ง_
ก็คงต้องตาย ตามคนที่ตายจาก

เพื่อให้วิญญาณตนได้ออกเดินทาง
สู่เส้นทางวิญญาณของคนที่ตายจากไปก่อนหน้านั้นรออยู่

หรืออาจยังอยู่_
.....

สักที่ใดที่หนึ่ง ในโลกเหล่านั้น หากไม่สายเกินไป

หากยังไม่จากไปไหนไกล
ไปสู่เส้นทางสายใหม่ของคนที่หลุดพ้นเสียก่อน_

เพราะหากเป็นเช่นนั้น
.....

วิญญาณดวงน้อยๆที่หม่นหมองของไซย์ผู้นี้ ก็ต้องรอคอย

เพราะไซย์ไม่เคยปล่อยวาง หรือหลุดพ้น

แม้จะสิ้นลมกลายเป็นวิญญาณสีเทาที่หม่นหมอง

ลอยละล่องลำพังตามกาลเวลา
.....
ในขณะที่จิตวิญญาณของผู้เป็นที่รักต่างพากันหลุดพ้น
และจากไปสู่เส้นทางสายใหม่แล้ว_

ไม่ว่าจะทางไหน

.....

ไซย์ก็ต้องอยู่ลำพัง

เหน็บหนาวและเดียวดาย...

...........................................................................................................

🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃