september is my birthday month

Happy birthday to. . .  me
 ...................................................................................................

september
เดือนกันยายน / 2016
เดือนนี้ เป็นเดือนที่ดีนะ เป็นเดือนของความพอดี ในแต่ละสิ่งละอย่างที่มี แม้ชีวิตจะไม่ได้ดีหรือมีอะไรไม่ดี มันก็ไม่เกี่ยวกับเดือนนี้ที่เป็นเดือนที่ดีหรอกนะ / กันยายน มันเป็นเดือนเกิดของข้าเอง และของใครหลายหลายคน และเป็นเดือนที่ร้านเค้กมักขายดี เค้กอร่อยหมดไวเสมอกับ ของขวัญก็เช่นกัน และสำหรับข้าเองที่มีชีวิตในแบบที่หาความสุขได้ยากนั้น ไม่เคยมีวันเกิดเลยมานานมากแล้ว และก็ไม่ได้ฝันว่าจะมี จะต้องมี หรือจำเป็นต้องมีหรอกนะ ใครหลายคนก็ไม่ได้ให้ความสำคัญกับวันเกิดมากนักหรอก แต่คนรอบข้างน่ะสิ ที่เขาสนใจและมักจะใส่ใจหากคนรอบข้างของข้ากับเจ้า นั้นดี
........................................
2016.09.10
วันที่ สิบ เดือน กันยายน
ข้าได้มีอะไรๆ คล้ายสิ่งที่ดีในวันนั้น แม้ไม่ใช่วันที่ข้าเกิด
-เพราะข้านับเดือนเป็นสำคัญ ไม่นับวันนั่นเอง-
เมื่อสหายภูติน้อยของข้า Little Fairy-Friend (Erinko Darinna) และหมาน้อยของข้า Dogy- (Nathan) ได้วางแผนร่วมกัน ที่จะนำพาข้าออกมาจากห้องเล็กๆเป็นกล่องสี่เหลี่ยม เพื่อผจญภัยในแบบที่ข้าเคยเป็น และชอบทำเมื่อนานมาแล้ว -ข้าประทับใจ สนุก และเหนื่อยมาก แต่นั่นไม่สำคัญเท่ากับว่า ข้ารู้สึกดีนะ ไม่ใช่งานวันเกิดสังสรรค์ แต่มันคือการ ผจญภัย / และข้าไม่ได้ต้องการบอกเล่าเรื่องทั้งหมด แต่ต้องการบันทึกภาพบางส่วนในมุมเล็กๆจากทั้งหมดที่มี บันทึกไว้ ณ ที่นี่ 
 .................................................................................................................................

 หาใช่หน้าบ้านของข้า หากแต่เป็นเพียงหน้าบ้านผู้อื่น เพราะมันคือ -ทางผ่าน- ไปร้านหนม
การเดินทางไปร้านขนมหวาน ที่แสนจะร้อนและเหน็ดเหนื่อย และต้องคอยดูแลบอลลูนอันเป็นที่รักท่ามกลางลมที่จะมาลัก พาตัวบอลลูนของข้าไป / และก็ต้องผิดหวังเมื่อร้านที่จะไปนั้น ไม่มีอยู่แล้ว...
---
 Fill in the blank
and... ร้านที่เราเลือกคือ fill in the blank ข้าเคยจะเดินทางมาร้านนี้หลายครั้ง แต่ก็ยังไม่มีโอกาสมาแม้จะเดินทางง่าย และไกล้สถานที่ที่ข้าชอบเดินทางไปทำกิจกรรมบ่อยครั้งก็ตาม อาจเพราะช่วงเวลาเหล่านั้นไม่เหมาะจะทานขนมหวาน-น้ำอร่อยนั่นเอง
Fill in The Blank

Erinko : ขอโทษนะคะ นำบอลลูนเข้ามาได้มั้ยคะ
Staff : อืมมม ได้ค่ะ แต่ห้ามทานหนม หรือเอาหนมเข้ามาทานในร้านนะคะ
(เขาคิดว่าเราจะมาทานเค้กหรือมีเค้กวันเกิดมาสังสรรค์กัน คริคริ-)
 Erinko : ออค่ะ ขอบคุณค่ะ (ไม่มีค่า จะมาทานของที่นี่แหละค่าา)
SaLinsiree : ป่ะ ป่ะ ข้าหิวแล้ว เมื่อได้รับอนญาติเรื่องบอลลูน 
.........................................................................................................................................................................................................
เปิดประตูนะ
ภายในร้านตกแต่งสไตล์อบอุ่นของความเป็นโพรวองซ์ ตามแบบฉบับของธรรมชาติแถบชานเมืองฝรั่งเศสในรูปแบบค่าเฟ่น่ารักๆ ภายในจะตกแต่งด้วยสินค้าจากทางร้านเอง เพราะจุดเริ่มต้นของร้านนี้มาจากร้านขายเฟอร์นิเจอร์และของตกแต่งบ้าน ไม่แปลกใจเลยที่ร้านจะมีความลงตัวในการตกแต่งได้ดี
...................................................................................................................
สั่งน้ำ-หนมกัน
 เมนูแรกคือน้ำอร่อย Strawberry Milkshake นั่นเอง น้ำหวานมันกำลังดี สตอรเบอรี่เน้นเน้นและความมันของวิปครีมที่ลงตัว ไม่มีความเลี่ยน ถือเป็น strawberrymilkshake ที่ทานได้นานที่สุดเลยเหมือนกันนะ ข้าชื่นใจมาก หายร้อนและ happy ขึ้นมาทันที ระหว่างรอเมนูขนมหวาน เราก็ถ่ายรูป-บันทึกภาพเล่นกันด้วยความสนุกสนาน เป็นเรื่องธรรมดาเมื่อเข้าร้านน่ารักๆก็ต้อง บันทึกภาพ เพื่อเก็บไว้นั้นเอง ข้าก็เป็นหนึ่งในนั้น เอรินโกะก็เหมือนกัน และเป็นการพักผ่อนของเอรินโกะด้วยเช่นกันนะ เพราะเมื่อเธอเดินทางกลับ เธอก็จะไม่มีช่วงเวลาแบบนี้อีก จนกว่าจะมาเยี่ยมข้าครั้งต่อไปนั่นเอง และเธอก็ชอบน้ำอร่อยด้วยเหมือนกัน 
....................................................................
strawberry pancake พร้อมไอศกรีม vanilla (เค้กจำเป็นของวันนี้) สุดแสนอร่อย อร่อยมากมากจริงๆนะ ขนาดคนที่แพ้วานิลลาอย่างข้ายังทานจนเกลี้ยง แย่งชิงกับเอรินโกะเพราะกลัวจะละลายหมดก่อนจะได้ทานเนื่องจาก -ถ่ายรูปกันอยู่- ส่วนเนื้อแพนเค้กถือว่าใช้ได้พอตัวเลยล่ะ แต่ไอศกรีมวานิลลาชนะเลิศ มองผ่านสมุดเมนูเหมือนจะมีเพียงนิดเดียว แต่ข้าขอเตือนก่อนเลยว่า มัน ใหญ่ มาก จริงๆ และแน่นอนว่าทานกันไม่หมด / จุดเด่นที่ทำให้ข้า happy คือเทียน d i y ของเอรินโกะที่ทำมาให้ข้านั่นเอง นั่นน่ะ saitama จาก one punch man เป็น anime เรื่องโปรดของข้าเลยล่ะ ข้าชอบมากมาก เพราะมันทำให้ข้าลืมของขวัญที่เอรินโกะนำมาให้เลยนะ -หัวเราะ-
..........................................................................
เล่นกัน
หลังจากเราสนุกกันมากพอแล้วก็ออกจากร้านและเดินทางกันต่อ แต่ข้าขอให้มันเป็นเรื่องแค่ในความทรงจำของข้านะ วันนี้ข้าอยากที่จะบอกเล่า เท่านี้พอ love xoxo!
...............................................................
and...
THANK YOU
Erinko Darinna
"ภูติน้อยตัวเล็กๆที่พยายามจะทำทุกเวลาโอกาสให้แม่มดอย่างข้านั้น มีความสุข
บางครั้งน่าเบื่อ บางครั้งไม่ชอบ บางครั้งก็ไม่อยากเห็นหน้าเท่าไหร่ แต่ก็เป็นเด็กดี แมวที่ดี"
 .........................................................................................................................................................................................................

©salinsiree
...
If you have any questions, or would like to talk, contact me!

salinsiree.witchy@yahoo.com

(เรื่องสั้น) september -rainy season

-ข้าเกิดในฤดูฝน ฤดูฝนคือข้า
-
บทเพลง ขับขาน : วันที่ฝนพรำ ลงมา มันเป็นวัน ที่ฉันเกิดมา...
ฉันเกิด
ในฤดูฝน ฤดูฝน คือฉัน
แต่ก็ไม่ได้หมายความว่า ข้าชอบมัน ฝน ที่ตกพรำพรำลงมาน่ะ ยามที่ข้ายืนเดียวดายภายนอก ยามที่สองมือข้าปราศจากร่ม และหาที่หลบฝนไม่ได้ ข้าไม่ได้ชอบรองเท้าแตะเฉอะแฉะ ร้องเท้าผ้าใบเปียกชื้นเพราะฝน กับเส้นผมที่เปียกและเหนียวเหนอะหนะ ข้าไม่ได้ชอบมันเมื่อต้องลำบากเพราะมัน เจ้าสายฝน ที่บางครั้งก็ตกลงมาเพียงเพราะนึกสนุกเท่านั้น ข้าเคยเงยหน้ามอง มองขึ้นไปบนนั้น แล้วถามคำถามในใจ

ฤดูฝน เป็นฤดูที่ข้าเกิดมา ไม่รู้ว่าเกี่ยวกันหรือไม่กับน้ำตาที่ข้ามี ที่เป็นเหมือนส่วนหนึ่งในชีวิตนี้ของข้า สายฝนเปรียบเสมือนหยดน้ำตา ที่ร่วงหล่นลงมา มีคำกลอน กวีมากมาย กล่าวถึงมัน สายฝนคือน้ำตาของท้องฟ้า ถ้าเช่นนั้นข้าคือหยดน้ำตาของท้องฟ้าที่กว้างใหญ่ ใช่หรือไม่

สาวน้อย ที่เกิดในฤดูฝน มักมีเรื่องเศร้านั้นจริงหรือไม่ หลายคนนักที่เกิดในฤดูนี้ แต่ทำไมถึงยังคงสุขใจและห่างไกลน้ำตา คงเพราะพวกเขาเหล่านั้นเกิดจากมารดาชนทั่วไป หาใช่ข้า ที่เกิดจากน้ำตาของท้องฟ้าที่กว้างใหญ่ ท้องฟ้าทอดทิ้งข้าลงมา แต่กระนั้นก็ยังคงเฝ้ามองข้า อยู่ทุกที่ที่ข้ามองขึ้นไป บนฟ้า

วันหนึ่ง ข้าได้พบคนคนหนึ่ง เขาได้กล่าวว่า สายฝนคือสิ่งที่ดี และเขาชอบสายฝน แม้สายฝนจะทำให้ลำบากบ้างในบางครั้ง แต่นั่นคือกฏธรรมชาติของโลกใบนี้ และสายฝนจำเป็นต่อโลกใบนี้ มีค่าและมีความจำเป็น ท้องฟ้าที่กว้างใหญ่ เสียสละน้ำตาของตนเพื่อสิ่งที่ต้องเจริญเติบโตด้วยสายฝน -และเจ้า คือสิ่งที่เป็นความหวังของธรรมชาติ เขากล่าวเช่นนี้ และหากที่ใดลำบากเพราะสายฝน นั่นเพราะมนุษย์เช่นเราเองทั้งหลายกำลังทำลายธรรมชาติอยู่ทุกวัน มันส่งผลให้โลกทั้งใบมีปัญหาเสมอ เหมือนคนทั่วไปที่มีปัญหาเสมอ บ้างก็จริงจรัง บ้างก็ไร้สาระ เป็นสิ่งที่มนุษย์ต้องมีเสมอนั่นแหละ

ข้ายิ้ม
:)

น้ำตาไม่ได้บ่งบอกว่า เจ้าคือสายฝน หรือฤดูฝนนำพาเจ้ามา แต่มันบอกว่าเจ้าคืออะไร และอะไรคือเจ้า หลายคนยังหาสิ่งที่เป็นตนเองไม่ได้และอะไรคือความเป็นตนเอง แต่เจ้ามีนะ เจ้ารู้ว่าเจ้าคืออะไร ถ้าข้าคือท้องฟ้า ที่อยู่กับเจ้าในทุกทุกที่เจ้าไป เจ้าก็คือน้ำตาของข้า น้ำตาแห่งความเสียสละ 

เอาล่ะ ข้าจะกางร่มให้เจ้า วันนี้ 

ข้ายิ้ม
:)
.................................................................................................................................
©salinsiree

If you have any questions, or would like to talk, contact me!

salinsiree.witchy@yahoo.com

salinsiree quotes 🌿 chapter.3

.
ข้าน่ะ เป็นคนเอาแต่ใจสูงนะ และก็ เป็นคนชอบ -ควักหัวใจ คน- สูงด้วยเช่นกัน
-salinsiree
.
ความผิดพลาดคือข้า ข้าคือความผิดพลาด ของใครหลายคน ของคนที่ผิดหวัง เสมอมา และตลอดไป
-salinsiree
.
จงอยู่เพื่อเป็นสิ่งที่สามารถ สร้างสรรค์ และทำลาย หากสิ่งที่สร้าง เกิดผิดพลาด
 -salinsiree
(from Bad things)
.
ข้ามอบความรักให้ สิ่งอันเป็นที่รัก หาใช่ใคร ที่เป็นสิ่งมีชีวิตเช่นเดียวกันกับข้า
-salinsiree
.
เจ้าเลือกดวงอาทิตย์ ข้าเลือกดวงจันทร์ เช่นนั้นแล้วเจ้าคือกลางวันของข้า และข้าจะเป็นกลางคืนของเจ้า
-salinsiree
.
ข้าเกิดในที่-ที่มีความริษยาปกครอง เป็นผู้นำ และมีอำนาจ ความริษยาเหล่านั้นได้สั่งการความชัง ความเกลียด และโกรธ ให้ดูแลสิ่งที่เรียกว่า ตัวข้า
-salinsiree
(from my eyes speak louder than my voice ever will)
.
.
ความชัดเจน บางครั้งเกิดขึ้นในที่ที่ไม่ชัดเจน แต่กลับพล่าเลือน...
-salinsiree
.
จงอยู่ให้รอด หายใจให้เป็น เพื่อตัวตนของเจ้าเอง และจงตายอย่างคุ้มค่า ในสิ่งที่เจ้าได้เลือกแล้ว
-salinsiree
(from Bad things)
.
 ข้า อาจดูเหมือน แข็งกร้าว เด็ดเดียว ยโสหรือโอหัง แต่ข้า ไม่ได้เป็น ดั่งที่ดูเหมือน เพราะข้า
แค่ดูเหมือน
-salinsiree
(from Just look like)
.
วันที่ฝนพรำ ลงมา มันเป็นวัน ที่ข้าเกิดมา... ข้าเกิดในฤดูฝน ฤดูฝน คือข้า
-salinsiree
.
จงอย่าตัดสิน สิ่งนั้นสิ่งนี้ เกี่ยวกับตัวข้า หากเจ้าไม่อาจมองเห็น จิตวิญญาณของข้า ก็อย่าได้ตัดสินสิ่งที่ข้าดูเหมือน หรืออาจเหมือน
-salinsiree
(from Just look like)
.
........................................................................................................................... 
...
©salinsiree

If you have any questions, or would like to talk, contact me!

salinsiree.witchy@yahoo.com
TWITTER @sadwitchwriting
Facebook/sadwitchwriting

(เรื่องสั้น) bad things

เมื่อเจ้าต้องทำในสิ่งที่ผู้อื่นไม่ได้ทำ หรือไม่อาจทำ กับ เมื่อเจ้าต้องเป็นในสิ่งที่ผู้อื่นไม่ได้เป็น หรือไม่อาจเป็น แต่เจ้าก็ยังคงต้องมีชีวิตต่อ เพื่ออยู่รอด เหมือนดั่งที่ผู้อื่นเป็นกัน อย่าท้อ

จงมองหน้าข้า ตาข้า แล้วจงเข้าใจว่า....

-จงเป็นอยู่อย่างเรียบง่าย เพื่อความคล่องตัวในการหลบ และหลีก
-salinsiree
.
-จงเป็นสิ่งเดียวกันกับอากาศ เพื่อการกลืนหายจากทุกสิ่ง
-salinsiree
.
-จงเป็นสิ่งไร้ความรู้สึก เมื่อความรู้สึกบดบังทางที่มี เพื่ออยู่
-salinsiree
.
-จงอยู่เพื่อเป็นสิ่งที่สามารถ สร้างสรรค์ และทำลาย หากสิ่งที่สร้าง เกิดผิดพลาด
 -salinsiree
.
-จงทำให้ว่องไว และไม่คิดอะไร จนกว่าสิ่งนั้นจะนิ่ง และสงบ
-salinsiree
.
-จงเด็ดเดี่ยว เป็นเกราะ เพื่อปกป้องตนเอง
-salinsiree
.
-จงรู้จักทุกความรู้สึก สนิทกับมัน เพื่อให้มันวางใจ และไม่ทำร้าย ยามที่ต้องรู้สึก
-salinsiree
..................................................................................................................................

ไม่ผิด หากเจ้าหันหลังกลับไม่ได้ และไม่อาจหวนคืนสิ่งที่เคยเป็น หรือไม่อาจเป็นในสิ่งที่เรียกว่า ดี ไม่ว่าจะในเรื่องอะไรก็ตาม เพราะมนุษย์คือสิ่งมีชีวิตที่อันตราย สามารถสร้างได้ทั้งความรักและเกลียดชัง หากเจ้าทำสิ่งที่เลวร้ายลงไป ไม่ว่าจะกำลังทำอยู่ และจำเป็นต้องทำต่อ หรือต้องทำต่อไป หรืออยากหยุดทำ เจ้าก็ยังคงเป็นเพียงสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่ามนุษย์อยู่ดี และมนุษย์มักต้องการกำลังใจ ความสุข และความรักแม้ตัวเองจะทำผิดก็ยังต้องการคนเคียงข้าง เข้าใจ รับรู้และช่วยเหลืออยู่เสมอ อย่าท้อสำหรับเจ้าที่เลือกเดินบนทางที่แตกต่าง หากเจ้าตระหนักได้อยู่ทุกขณะว่าสิ่งนี้ ผิด นั่นหมายถึงเจ้ายังมีหัวใจที่ ดี หรือเจ้าคนไหนที่เกิดมากแตกต่าง แต่ไม่ได้กระทำผิด เพียงแค่ทางที่เดินนั้น มันไม่อาจร่วมทางกับผู้อื่นได้ ก็เช่นเดียวกัน คือเจ้ายังคงเป็นสิ่งที่เรียกว่า มนุษย์ ความแตกต่างไม่ได้ทำให้เจ้าต้องตัดขาดจากบางสิ่งเสมอไป หากเจ้าเข้าใจและยอมรับ จงทดแทนสิ่งนั้น จากสิ่งอื่นที่เหมาะกับเส้นทางของเจ้า มันจะเยียวยาเจ้าได้ไม่ต่างกัน แต่หากเจ้าคนไหนไม่ได้ตระหนักเลยแม้แต่น้อยนิด ว่าสิ่งที่ตนกำลังกระทำ ตอนนี้ผิด นั่นหมายถึงเจ้าไม่สมควรได้รับการให้อภัยเลย สักนิดเดียว

ข้าขอให้จิตวิญาณของเจ้าผู้ที่ยังคงไม่ถูกกลืนกิน และมีความตระหนักอยู่เสมอ

จงมองโลกในแบบที่โลกให้เจ้าเป็น เมื่อเจ้าถอยหลังกลับไม่ได้
จงอยู่ให้รอด หายใจให้เป็น เพื่อตัวตนของเจ้าเอง และจงตายอย่างคุ้มค่า ในสิ่งที่เจ้าได้เลือกแล้ว


...................................................................................................................
model : salinsiree ©salinsiree
...
If you have any questions, or would like to talk, contact me!

salinsiree.witchy@yahoo.com

TWITTER @PHOTOSWriteRead

Facebook/hernameisSaLinsiree

(เรื่องสั้น) my eyes speak louder than my voice ever will

เมื่อข้าเกิดในที่-ที่มีความริษยาปกครอง เป็นผู้นำ และมีอำนาจ ความริษยาเหล่านั้นได้สั่งการความชัง ความเกลียด และโกรธ ให้ดูแลสิ่งที่เรียกว่า ตัวข้า และตัวข้าก็ถูกปกครองด้วยสิ่งเหล่านั้น และมากกว่านั้นเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ เมื่อมีสหายใหม่อย่าง ใส่ร้าย และสร้างเรื่องกับกลั่นแกล้งเข้ามามีบทบาท และนั่นแหละคือจุดเริ่มต้น การเพาะบ่ม ของสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่า ตัวข้า
 ..
ข้าถูกสหายเหล่านี้ทำร้าย
ทุกวัน
นาที
วินาที
จนข้าบาดเจ็บและเจ็บป่วย ผู้อื่นมักเมินสิ่งที่ข้าเป็นเพราะคิดว่า แค่นั้น แค่นี้ และแน่นอนพวกเขาไม่ได้มีสหายเหล่านี้ แบบที่ข้ามี และพวกเขาก็คือหนึ่งในสหายเหล่านั้นทันทีหลังจากที่ เอ่ย เช่นนั้นต่อข้า
 ..
ข้าไม่มีสิทธิ์ปกป้องความจริง และไม่มีโอกาสเอ่ยแก้ตัว ข้าไม่มีความสามารถในการเรียกร้อง และขอโอกาสให้ตนเองยิ้ม ข้าพูดไม่ได้ในสิ่งที่ควรพูดและ ปราศจากสิ่งมีชีวิตที่รอให้ข้าเอ่ยกล่าว เล่าเรื่อง เพราะแน่นอน ไม่มีใครเชื่อ-ตัวข้า

และเมื่อข้าเอ่ยกล่าวสิ่งใดไม่ได้ โต้แย้งไม่มีเสียงและสิทธิ์ในการร้องขอไม่มี ข้าจึงไม่สามารถใช้ปากของตนออกเสียงอะไรได้อีก -จึงทำได้แค่มอง มอง ผ่านดวงตา และจดจ้องกับบางสิ่งบางอย่างที่แล้วแต่ใจจะปราถนาสื่อออกมาผ่านดวงตาคู่นี้ว่า รู้สึกอย่างไร และมันก็ทำงานได้ดี เสมอมา
ทุกคนจดจำข้าผ่านดวงตา...
เศร้า เหงา เดียวดาย -ชิงชัง เคียดแค้น และปราถนา -เสแสร้ง และยิ้มผ่านดวงตานั่น โกหกและเจ้าเล่ห์ ข้าสร้างมันได้ผ่านดวงตาคู่นี้ เพื่อปกป้องข้าจากสิ่งที่ไม่ต้องการ แต่ก็ไม่ได้ผลเสมอไปหรอกนะ เมื่อความชังคือม่านแรกของดวงตาข้า หาใช่สิ่งอื่น ผู้คนจึงตัดสินข้าผ่านสิ่งแรกที่เห็น -ข้าดูเลวร้าย- และข้าหาได้สนใจผู้คนเหล่านั้น ข้าไม่ได้มีพื้นที่มากพอให้คนเหล่านั้นมาขีดขีด-เขียนเขียนอะไรได้อีกบนตัวและหัวใจของข้า และระหว่างทางเมื่อข้าเติบโต ข้าได้พบสิ่งมีชีวิตที่มีหัวใจเต้นเหมือนกันกับข้า แต่ไม่เหมือนกันกับข้า เขารักษาและ เพาะบ่ม ข้าอีกครั้ง ข้าไม่อาจหายและอาจล้มลงได้ตลอด แต่สิ่งที่มีค่าข้ามากกว่านั้นคือข้ารู้ รู้แล้วว่ายารักษาคือสิ่งใด และสิ่งที่รู้มันจะติดตัวข้าไปตลอดกาล เมื่อข้าต้องการรักษาหัวใจนี้ของข้าอีกเมื่อใดก็ตาม ที่ทุกสิ่งพร้อม
"สำหรับพวกเจ้า สิ่งมีชีวิตที่อยู่รวมกันเป็นอณาจักร ที่ถูกปกครองโดยผู้ที่มีอำนาจมากกว่า หากเขาใช้อำนาจเหล่านั้นทำให้พวกเจ้าเอ่ย ออกเสียง และร้องขอไม่ได้ จงเปลี่ยนตัวเจ้าเองให้เป็นเสียงแทนการ พูด และจงจดจำไว้ จงให้หัวใจของสิ่งมีชีวิตปกครองเจ้า แต่อย่าให้ ความรู้สึกของสิ่งมีชีวิต มาปกครอง เพราะหากขาดกายและสมองกรั่นกรอง-ควบคุม มันก็ไม่ต่างอะไรกับวิญญานชั่วร้ายที่ปราศจากเนื้อกายของสิ่งมีชีวิตมาปกปิดความน่ารังเกลียดจากภายใน ที่ใดมีผู้คนมาก ที่นั่นย่อมมีผู้นำ จงเลือกผู้นำในแบบที่ใจเจ้าอยากเดินตาม"
 
...
และเมื่อข้าเปลี่ยนความชังมาเป็นการชำระ ยอมถูกชำระ ชีวิตข้าจึงเปลี่ยนอีกครั้ง
ข้าคอยเฝ้าชำระบาป ที่
-ติดค้าง
-ผู้คน
-สัตว์
-สหาย
-และมารดา
และระหว่างการชำระ ข้าก็ยังคงเดินทางเรื่อยๆ วันใด วันหนึ่ง พวกเจ้าอาจได้พบ และเจอข้า หาใช่แค่ อ่าน ผ่านตัวอักษรดั่งที่เจ้าทำ เช่นตอนนี้ และข้าหวังว่า หลังจากเจอและพบกัน ข้าคงไม่ต้องมาคอยติดตาม เพื่อชำระ ตัวเจ้าบางคน... จงเป็นสิ่งที่ดีและมีค่า ให้ระหว่างทางของข้ากับเจ้าน่าจดจำเถอะนะ
.....................................................................................................................................
                                 ©salinsiree
..
If you have any questions, or would like to talk, contact me!

salinsiree.witchy@yahoo.com

Little Fairy-Friend

 Buttercups in the sunshine look like little cups of gold. Perhaps the Faeries come to drink the raindrops that they hold.
~Elizabeth T. Dillingham, "A Faery Song"
"เมื่อข้าถ่ายภาพ this Little Fairy-Friend"
...
Her name is Erinko Darinna
But you can call her Darin
......................................................................................
21.7.16...
ภูติน้อยตนนี้เรียกข้าว่า เซนเซย์ Sensei ในภาษาญี่ปุ่น 先生 แปลว่าอาจารย์
ภูติน้อยตนนี้เดินทางมาเยี่ยมข้า เมื่อข้าเจ็บป่วย 
ภูติน้อยตนนี้มีหนังสือมาฝากข้า หนึ่ง.....................................เล่ม 
ภูติน้อยตนนี้อยู่เป็นเพื่อนข้า ทำให้เบื่อและไม่เบื่อคละเคล้ากันไป
.........................................................................................................................................
และ เมื่อวันที่ภูติน้อยตนนี้ต้องเดินทางกลับ มาถึง
ข้าจึงบันทึก ความทรงจำ ด้วยการถ่ายภาพ
my little Fairy-Friend
...
 
Spread your wings and let the fairy in you fly!
 

 A rustle in the wind reminds us a fairy is near.


Garden fairies come at dawn, bless the flowers then they're gone.


Fairies glitter my heart with giggles. ~Terri Guillemets


Each fairy breath of summer, as it blows with loveliness, inspires the blushing rose.


Fairies are invisible and inaudible like angels. But their magic sparkles in nature. ~Lynn Holland


 ......
  ดูบันทึกภาพ-ความทรงจำ "little" ของข้าได้อีกในโอกาสหน้า เมื่อข้าไม่ขี้เกียจ
 see ya! love <3 xx 
-salinsiree
______________________________________________________________________________________
Model : Erinko Darinna
©salinsiree

If you have any questions, or would like to talk, contact me!
salinsiree.witchy@yahoo.com

salinsiree quotes 🌿 chapter.2

 .
อาหารอร่อยเสมอ สำหรับคนไม่ค่อยสม่ำเสมอเรื่องอาหารถึงท้อง
-salinsiree
.
ข้าจำหน้าคนที่ยิ้มให้ข้าไม่ค่อยได้ แต่ข้าจำหน้าคนที่ซื้อขนม-หนังสือให้ข้าได้ ชัดเจน
-salinsiree
.
ข้ามักชอบนั่งเล่นในที่ที่ข้ามีความสุข กินมันฝรั่งตามใจชอบ ดื่มน้ำอร่อยในทุกทุกวัน แม้มันจะเป็นเพียงแค่ความฝันก็ตาม เพราะเมื่อตื่นลืมตา เลือดเท่านั้นที่ข้าเห็นและน้ำตาเท่านั้นที่ชัดเจน
-salinsiree
.
ข้าอิจฉาผู้คนที่มีความสุข อิจฉาพวกเขาที่หัวเราะและอิ่มหนำ อิจฉาที่ไม่ต้องมีอีกโลกหนึ่งเช่นข้า มี
-salinsiree
.
ข้ายังคงเต้นรำ แม้ขาทั้งสองจะไม่เป็นดั่งใจกับหัวใจที่เต้นไม่เป็นจังหวะ แต่จิตวิญญาณของข้ายังคงโลดแล่น แค่นั้นพอแล้วสำหรับคืนนี้
-salinsiree
.
 .
ข้าเคยวิ่งไล่ตามเขา แต่ไม่เคยทัน เมื่อข้าเหนื่อย จึงหยุด และเดินเล่นแทน
-salinsiree
.
ชีวิตข้านั้นสั้น และข้าทำใจไม่ได้หรอก จึงพยายามจินตนาการว่าถ้าตายแล้ว ข้าจะได้เจอคนที่ข้ารัก ที่เขาเหล่านั้นได้ตายจากข้าไปนานแล้ว
-salinsiree
.
ผู้คนที่ชื่นชอบข้ามีน้อย ข้าจึงไม่หวังให้เจ้ามาชื่นชอบข้า เพราะข้านั้นสามารถชื่นชอบตนเองได้
-salinsiree
.
ข้าเกลียดเจ้าคนปัจจุบันมาก นั่นเพราะข้าคิดถึงเจ้าในอดีต
-dush'
.
ข้าเป็นเพื่อนกับเขา ก็ไม่ได้แปลว่าข้า จะเป็นเพื่อนกับเจ้าไม่ได้
-karin
.
ชีวิตที่ข้าเป็น ทำให้ข้าต้องถนัดทั้งสองมือ สองแขน
-salinsiree
.
ไม่รู้หรอกว่าเจ้าชอบหรือไม่ชอบอะไร แต่ข้าก็พยายามหาสิ่งที่ดีที่สุดมาให้
-brey'z

 ข้าไม่ได้เดินบนเส้นทางเดียวกันกับเจ้า แต่ระหว่างทาง เจ้าจะเห็นข้า และนั่นคือสิ่งสำคัญ
-salinsiree
.
..........................................................................................................................

©salinsiree
If you have any questions, or would like to talk, contact me!
salinsiree.witchy@yahoo.com
TWITTER @sadwitchwriting
Facebook/sadwitchwriting

(เรื่องสั้น) mission of sily ภารกิจของไซลี่ : ตอนพิเศษ - i'm not a princess, i'm the queen

บทที่ 1 

...............
เจ้าหญิง ที่ไม่ใช่เจ้าหญิง
 ชื่นชมข้า
เพราะข้า เป็นข้า
อย่า ชื่นชมข้า
เพราะข้า เป็นใคร
-
ทุกคนเรียกข้าว่า เจ้าหญิง และก้มหัวให้ข้า : ข้าเป็นตัวเอง และรักในสิ่งที่ตนเองเป็น และเป็นแบบนี้เสมอมา ข้าคิดและทำในแบบของข้า ข้าชอบและบอกว่าชอบ ข้าเกลียดก็บอกเสมอว่าเกลียด ข้าทำในสิ่งที่คนอื่นมักทำไม่ได้และเก่งเสมอในสิ่งที่คนอื่นผิดพลาด แต่บางครั้งข้าก็บกพร่องในเรื่องที่คนอื่นทำได้ดี และยอดแย่ในสิ่งที่คนอื่นทำได้สุดยอด ข้าเห็นจุดบกพร่องของตนเอง และข้อเสียเหล่านั้นที่ข้ารู้ดีเสมอมา แต่ไม่เคยได้คำติเตือนหรือคำแนะนำจากใคร ไม่มีใครต่อว่าหรือห้ามข้าไม่ให้กระทำในสิ่งที่ไม่ถูกต้อง ตลอดเวลาข้าได้รับคำชมเสมอตั้งแต่จำความได้ ข้าไม่เข้าใจอยู่นานจนกระทั่งวันหนึ่งในฤดูร้อนเมื่อปีที่แล้ว ข้าได้พบหญิงสาวคนหนึ่ง หล่อนน่าจะอยู่ในวัยเดียวกันกับข้า หรือน่าจะอายุน้อยกว่า ข้าคิด แต่หลังจากพูดคุยจึงได้รู้ว่าหล่อนมีอายุมากกว่าข้า-สองปี เธอเป็นคนที่ทำให้ข้าเข้าใจความเป็นไปของมนุษย์ และแนะนำนิสัยที่มนุษย์ชอบพกติดตัวเสมอให้ข้าได้รู้จัก กับสอนให้ข้าได้เติบโตในแบบที่ข้าเป็นโดยไม่ตัดส่วนไหนในความเป็นตัวข้าออกไปเลยสักนิดเดียว

ลักษณะ : เธอค่อนข้างตัวเล็กและผอมมาก มากจริงจริง แต่ถึงแม้จะผอมแต่เธอก็เป็นคนที่มีรูปร่างดี เพียงแต่เธอเหมือนเด็กหญิงที่ขาดการดูแล ผมเธอยาว ใช่ใช่! ผมสีดำของเธอยาวมากและสวยมากด้วยเช่นกัน เธอมีผิวสีน้ำผึ้งซึ่งหาได้ยากมาก หรือข้าไม่ค่อยได้พบเจอเอง -ก็ไม่รู้สินะ-
และที่สำคัญ ข้าชื่นชอบดวงตาคู่นั้นของเธอ มันเหมือนเพชรสีดำสนิทที่มีหยดน้ำบางอย่างไหลวนไปมาหรือกลิ้งไปมา ข้าชอบจ้องมองมัน. มองว่าแปลก แต่ข้าก็ชอบที่จะดู แต่เมื่อเธอมองไปทางอื่น สิ่งที่สะดุดตาข้านั้นคือขนตาของเธอ มันช่างงดงามและอ่อนช้อย เธอมีขนตาที่ยาวมากและดวงตาสองชั้นเหมือนกรอบที่ได้รูปนั้นทำให้ดวงตาของเธอคมเข้มและดู เอิ่ม.. ดุร้าย เมื่อยิ้มจะดูเหมือนยโสหน่อยหน่อย เธอแต่งตัวรัดรูปด้วยความมั่นใจในรูปร่างที่มี อวดส่วนเว้าส่วนโค้งชัดเจนด้วยชุดกระโปรงยาวเรียบง่ายไม่ได้ฟูฟ่องอย่างใครๆ มันดูเรียบร้อยโดดเด่นและข้าแอบเห็นกางเกงหนังสีดำที่เธอสวมไว้ภายใต้กระโปรงนั่นด้วย และแน่นอนชุดของเธอทั้งชุดมีสีดำ มันเป็นสีดำที่ทำให้ข้ากลัว ดำอย่างลึกล้ำ จนผู้คนรอบตัวยังต้องเผื่อที่เพื่อเว้นระยะห่างจากเธอ เธอไม่ใช่ผู้หญิงที่สวยจัดจ้าน หรืองามแบบไม่มีที่ติใดใด แต่เธอมีความงามที่คนต้องจ้องมองในแบบของเธอ เธอมีความสวยที่ไม่สามารถอธิบายได้ เธอก้มหัวให้ข้าและเงยหน้า จ้องมองข้า-สบตาข้า ไม่สิ เธอจ้องตาของข้าเลยต่างหาก

-ข้ามีชื่อว่า ไซลี่ และข้าเดินทางมาเพื่อเป็น "ผู้ฝึกสอน-ชั่วคราว" ให้กับท่าน เจ้าหญิงของข้า-
นั่นคือข้อความแรก ที่เธอสื่อสารกับข้า...

ไซลี่ หรือ ไซย์ เธอคืออาจารย์ของข้า เป็นผู้หญิงที่แปลกและแตกต่าง และประหลาดในบางเรื่อง -ถึงจะกินเก่งจนดูไม่น่าเป็นไปได้เลยก็ตาม- ใช่แล้ว! เธอกินเก่งอย่างเหลือเชื่อ เธอชอบมันฝรั่ง ไม่ว่าจะเป็นขนมที่ทำจากมันฝรั่งหรืออาหารที่ทำจากมันฝรั่ง เธอจะกลายร่างเป็นเทพธิดาใจดีเมื่อถึงเวลากินทันที -หนังสือ เธอชอบอ่านหนังสือมากจนข้าไม่อาจเข้าใจว่าทำไมเธอถึงชอบอ่านหนังสือนัก หากเธอว่างจากการสอนข้า -หรือบ่นข้า- เธอจะอ่านหนังสือ หรืออาศัยอยู่ในหอสมุดตลอดเวลาที่เธอว่าง เวลาข้าทำให้เธอโกรธ ข้ามักขอเธอคืนดีด้วยหนังสือเสมอ แต่ต้องเลือกหนังสือที่เธอชอบด้วยนะ ถ้าเจ้าให้หนังสือที่เธอไม่ชอบเพื่อขอคืนดีล่ะก็ มันจบไม่สวยแน่นอน -ข้าค่อนข้างจำวันนั้นได้ดี- และเธอชอบต่อสู้ พวกเจ้าต้องไม่เชื่อแน่ว่าเธอสามารถต่อสู้ชนะทหารของข้าได้ด้วยเทคนิคที่ข้าก็ไม่อาจอธิบายเป็นเหตุหรือผลใดใด -เธอสอนข้า ไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ตามที่เธอคิดได้ หรือนึกได้กับ-พึ่งนึกได้ เธอไม่เหมือนอาจารย์คนไหนไหนที่เคยสอนข้า ที่คล้ายจะปัญญานิ่ม แก่เรียน และต้องตามกฏเสมอกับเอาใจข้าเป็นหลัก แต่กับเธอ เธอดุร้ายและน่ากลัว ถึงจะตัวเล็กกว่าข้าและข้าสูงกว่าเธอมาก เธอก็มักจะเงยหน้ามามองข้าด้วยสายตาที่เท่าเทียมกัน ไม่ได้มองข้าเป็นเจ้าหญิง แต่เธอมองข้าเป็นลูกศิษย์ และช่วงหลังหลังเธอมักจะไม่ก้มหัวทำความเคารพให้ข้า แต่กลับทักทายข้าด้วยคำว่า สวัสดี กับ งัย หรือ ว่างัย เป็นหลัก... และหลังจากนั้นข้าก็ไม่เคยเห็นเธอก้มหัวให้ข้าอีกเลยนอกจาก พยักหน้าทักทายข้า
-
หนึ่ง-ในสิ่งที่เธอสอนข้า
..
ที่พวกเขาไม่เคยตักเตือน หรือแนะนำทั้งที่รู้ว่าเจ้าทำไม่ถูกต้อง เพราะพวกเขาเห็นเจ้าเป็นเจ้าหญิง ที่ไม่มีวันจะได้เป็นราชินี พวกเขาทำเหมือนเจ้าเป็นเพียง เด็กเจ้าหญิง-เจ้าหญิงเด็ก ที่ต้องคอยเอาใจและทำให้เจ้ามีความสุขในโลกที่สวยงามเสมอ ในขณะที่ประชาชนบางคนต้องอดมื้อกินมื้อและฆ่ากันเพื่อแย่งชิง-กับแย่งกันเพื่อกิน เจ้าต้องยืนหยัดด้วยความจริงที่ถูกต้อง และบอกในสิ่งที่ควรจะเป็นให้พวกเขาได้รับรู้ด้วยภาษาของเจ้า ภาษาของเจ้าหญิงที่จะกลายเป็นราชินีในอนาคต
และถ้าข้าเป็นเจ้า ข้าจะบอกพวกเขาด้วยเสียงที่มั่นคงและดวงตาที่จ้องมองแค่พวกเขา

"จงชื่นชมข้า เพราะข้าเป็นข้า
และอย่าชื่นชมข้า
เพียงเพราะข้า เป็นใคร"

ช่วงค่ำวันนั้น มีการรวมตัวกันในท้องพระโรงสำหรับจัดงานเพื่อสังสรรค์และเต้นรำ เป็นงานสังสรรค์ที่มีบ่อยครั้งจนน่าเบื่อ และยิ่งน่าเบื่อกว่าเดิมเมื่อเธอสอนให้ข้ารู้จักโลกภายนอกมากขึ้นว่าประชาชนและผู้คนส่วนมากกับส่วนน้อยมีการเป็นอยู่และใช้ชีวิตกันอย่างไร แต่วันนี้แตกต่าง เพราะมันเป็นวันที่ข้าเติบโต หลังจากที่ข้าต้องกล่าวคำบางอย่างเพื่อเปิดงานและ แน่นอน! คืนนี้ข้ากล่าวมากเป็นพิเศษ ไม่หลบหนี ไม่รีบร้อน ไม่พูดแบบขอไปที แต่ข้าตั้งใจ แน่วแน่! และจ้องมองพวกเขาเหล่านั้นที่จ้องมองมาที่ข้า ข้าพูดในหลายสิ่งที่ข้าต้องการ หลายคำที่ทำให้พวกเขาต้องชะงักและหยุดกินอะไรก็ตามที่กำลังจะเข้าปาก และหยุดดื่มอะไรก็ตามที่กำลังจะไหลรินลงคอพวกเขา ท้ายสุดข้าหยุดพูด และพยายามมองหาที่พึ่งในความกล้าของข้า ผู้สนับสนุนของข้า ผู้ที่อยู่เบื้องหลังการเติบโตของข้า และเธออยู่ตรงนั้น ยืนโดดเด่นไม่เหมือนใครด้วยชุดสีดำล้ำลึกเช่นเคย ชุดหลากสีสันแสบตาและใบหน้าที่จัดจ้านของใครก็ไม่อาจลบเธอออกไปจากที่ตรงนั้นได้ ดวงตาที่แม้แต่ยืนระยะไกลก็สามารถรับรู้ได้ถึงความคมที่บาดลึกถึงจิตใจ เธอพยักหน้าช้าช้า และยิ้มเบาเบาให้ข้า

"อย่าชื่นชมเยินยอข้า เพียงเพราะข้าเป็นเจ้าหญิงของพวกเจ้า เพราะข้าจะไม่เป็นเพียงแค่เจ้าหญิงไปตลอดกาล แต่สักวันข้าจะเป็นราชินีของพวกเจ้า ฉะนั้นจงกล่าวสัตย์จริงและแนะนำความถูกต้องแก่ข้า เพื่อชี้ทางที่ถูกให้ข้า เมื่อข้าต้องเรียนรู้และก้าวหน้าเพื่อเติบโตเป็นราชินีที่ดีในอนาคต จงชื่นชมข้า เพราะข้าเป็นข้า และอย่าชื่นชมข้า เพียงเพราะข้าเป็นใคร" ข้ากล่าว
...
-ราชินีของข้า นางกระซิบ และยิ้มยโสดั่งเคย และข้าชอบรอยยิ้มนั้น
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
....
©salinsiree
..
If you have any questions, or would like to talk, contact me!

salinsiree.witchy@yahoo.com